Van 2016 tot en met 2019 zijn ruim 53.000 PGB huisbezoeken afgelegd bij budgethouders om de toekenning van het pgb preventief te controleren.
Bij slechts een kleine minderheid van de huisbezoeken (namelijk 1,65%) zijn er vermoedens van fraude. Interessant is dat in de meeste van deze situaties de zorgverlener en niet de budgethouder wordt geïdentificeerd als de mogelijke fraudeur.
Een hoogleraar aan de Vrije Universiteit Amsterdam, merkt op dat het persoonsgebonden budget vaak onterecht met fraude wordt geassocieerd, grotendeels vanwege politieke en media-aandacht. Hoewel de toeslagenaffaire begon met de Bulgarenfraude, is de omvang van fraude bij toeslagen veel groter dan fraude door PGB-budgethouders.
Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen fraude en oneigenlijk gebruik. Een vereenvoudiging en minder regels in plaats van het toevoegen van meer regels zou een goede oplossing zijn.
Erik Dannenberg, adviseur voor gemeenten en ministeries op het gebied van complexe zorgvraagstukken, benadrukt dat fraudecontroles deel moeten uitmaken van een bredere dienstverleningsketen en dat vertrouwen in de burger essentieel is.
Dannenberg pleit voor een nieuwe wet waarin gegevens slechts één keer worden opgevraagd, mits de burger toestemming geeft om gegevens te delen tussen verschillende instanties.
Er loopt momenteel een pilot genaamd ‘Integraal PGB’ om te onderzoeken of dit concept praktisch haalbaar is. Het doel is om de gebruiker centraal te stellen en de administratieve lasten te verminderen.
Marcel Canoy benadrukt het belang van vertrouwen in de burger en maatwerk in dienstverlening.
Zorgverzekeraar Zilveren Kruis en de gemeente Stichtse Vecht gaan in gesprek om te onderzoeken hoe budgethouders kunnen profiteren van verbeteringen.
Het idee van één loket voor alle vier wetten waarin een persoonsgebonden budget mogelijk is, wordt ondersteund door de gemeente.